کلبه عشق
|
از پس شیشه عینک ، استاد ، سرزنش وار به من مینگرد! باز در چهره ی من میخواند که چه ها بر دل من میگذرد... می کند مطلب خود را دنبال... :" بچه ها عشق ، گناه است ، گناه! وای اگر بر دل نو خواسته ای، لشکر عشق بتازد بی گاه..." می نشینم همه ساعت خاموش. با دل خویشتنم دنیاییست ساکتم گرچه به ظاهر اما... در دلم با غم تو غوغاییست! مبصر امروز چو اسمم را خواند ، بی خبر داد کشیدم : غایب...! رفقایم همگی خندیدند ! که جنون گشته به طفلک غالب...! بچه ها هیچ نمی دانستند ، که من آنجا و دلم جای دگر... دل آنهاست ولی درس و کتاب ، دل من در پی سودای دگر... من به یاد تو و آن روز بهار ، که تو را دیدم در جامه ی زرد...! تو سخن گفتی اما نه ز عشق ! من سخن گفتم اما نه ز درد ! من به یاد تو و آن خاطره ها... یاد آن دوره که بگذشت چو باد... که در ای� وقت به من مینگرد ، از پس شیشه ی عینک استاد...!
|
About
به وبلاگ من خوش آمدید
Home
|
تبادل
لینک هوشمند
